اثرکاربرد میکروارگانیسم های حل کننده های فسفات و گوگرد و محلولپاشی با عنصر روی(zn) بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا

به منظور بررسی تاثیر کاربرد کودهای بیولوژیک باکتریایی حل کننده ی فسفر و گوگرد و محلولپاشی عنصر روی بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا رقم tmsپژوهشی در سال 1389 در شهرستان الشتر استان لرستان اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل عامل محلولپاشی روی در دوسطح صفر و 5/1 در هزار، کاربرد باکتری حل کننده فسفر در دوسطح کاربرد و عدم کاربرد و تیمار باکتری حل کننده گوگرد در دوسطح کاربرد و عدم کاربرد که با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. پس از رسیدگی ارتفاع بوته، تعداد گره، تعداد غلاف در هر گیاه، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد پروتئین و روغن دانه تعیین گردیدند. بالاترین عملکرد دانه به میزان 4/4109 کیلوگرم در هکتار در اثر کاربرد تیمار ترکیب کود زیستی گوگرد و فسفر حاصل گردید. حداکثر درصد پروتئین دانه به میزان 76/31 % با مصرف تیمار کودی محلولپاشی روی و گود زیستی گوگرد به دست آمد. عملکرد دانه با عملکرد پروتئین دانه، تعداد غلاف و وزن هزار دانه رابطه مستقیمی نشان     می دهد.